Fot. Wojciech Grzędziński

Członek Jury

Krzysztof Meyer

Wybitny kompozytor, pianista, pedagog, autor publikacji poświęconych muzyce. Wieloletni profesor Akademii Muzycznej w Krakowie oraz Hochschule für Musik und Tanz w Kolonii. Przez wiele lat uczestniczył w pracach komisji programowej Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej ?Warszawska Jesień?.

Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie (obecnie Akademia Muzyczna im. Krzysztofa Pendereckiego), którą ukończył z wyróżnieniem na dwóch kierunkach: kompozycja oraz teoria muzyki. Kompozycji uczył się w klasie Stanisława Wiechowicza, a po jego śmierci ? u Krzysztofa Pendereckiego. Dalsze kształcenie podjął u Nadii Boulanger w Paryżu, przebywając tam trzykrotnie (w latach 1964, 1966 oraz 1968) na studiach uzupełniających w zakresie kompozycji i gry na fortepianie.

Po ukończeniu studiów podjął pracę pedagogiczną na macierzystej uczelni, gdzie pracował w latach 1966-1987. Pełnił obowiązki prorektora (1972-1975) i kierownika Katedry Teorii Muzyki (1975-1987). W roli wykładowcy powrócił do uczelni w latach 2008-2014. Na stanowisku profesora kompozycji zatrudniony był także w latach 1987-2008 roku w Hochschule für Musik und Tanz w Kolonii. Prowadził również wykłady z problematyki muzyki współczesnej w takich krajach jak Austria, Brazylia, Francja, Niemcy, Szwajcaria, Wenezuela i Związek Radziecki. Jako pianista współpracował z Zespołem MW2, koncertując w latach 1996-1968 w Polsce i większości krajów europejskich. W późniejszych latach występował jako pianista ? solista lub kameralista ? wykonując w większości własne utwory. W głównej mierze koncentrował się jednak na polu kompozycji jako najważniejszej swojej działalności twórczej.

W latach 1971-1989 był członkiem Zarządu Głównego Związku Kompozytorów Polskich, zaś w latach 1985-1989 jego prezesem. Przez czternaście lat uczestniczył w pracach komisji programowej Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej ?Warszawska Jesień? (1974-1988). Zajmuje się również pisarstwem muzycznym. Jest autorem przetłumaczonej na pięć języków monografii Dmitrija Szostakowicza, współautorem dwutomowej monografii Witolda Lutosławskiego, jak również autorem kilkudziesięciu artykułów, głównie poświęconych muzyce współczesnej, publikowanych w Polsce i za granicą.