Portret Stefana Kisielewskiego autorstwa Marcina Władyki na podstawie fotografii Andrzeja Zborskiego ze zbiorów Związku Kompozytorów Polskich / POLMIC.PL - Polskiego Centrum Informacji Muzycznej.

Stefan Kisielewski

(7.03.1911 ? 27.09.1991) kompozytor, pedagog, krytyk muzyczny, publicysta, pisarz, urodzony i zmarły w Warszawie. Studiował w Konserwatorium Warszawskim, uzyskując dyplomy z teorii muzyki (1934) i kompozycji (1937) w klasach Kazimierza Sikorskiego oraz z fortepianu (1937) w klasie Jerzego Lefelda. Odbył też dwuletnie studia z zakresu polonistyki i roczne ? filozofii na Uniwersytecie Warszawskim (1929-31). W latach 1938-39 pogłębiał studia kompozytorskie w Paryżu. Podczas okupacji uczestniczył w tajnym życiu muzycznym. W 1945 założył pismo ?Ruch Muzyczny", którego był redaktorem naczelnym do 1948. W latach 1945-49 wykładał przedmioty teoretyczne w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie.

Obok działalności kompozytorskiej uprawiał działalność publicystyczną (m.in. od 1945 pisał felietony w ?Tygodniku Powszechnym"), a także krytykę i publicystykę muzyczną. Jest autorem wielu książek o tematyce muzycznej oraz utworów literackich publikowanych w kraju i za granicą (również pod pseudonimami Teodora Klona i Tomasza Stalińskiego). W latach 1957-65 był posłem na Sejm PRL. W latach 1973-78 odbywał podróże zagraniczne m.in. po Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Francji, Anglii, Włoszech, Skandynawii, gdzie wygłaszał odczyty na tematy związane z kulturą polską.

Stefan Kisielewski jest laureatem II nagrody na Festiwalu Muzyki Polskiej w 1955 za Koncert na orkiestrę kameralną (1949), I nagrody na konkursie na pieśń Mickiewiczowską w 1955 za Bakczysaraj w nocy na głos i fortepian (1955), Nagrody Muzycznej Miasta Krakowa w 1956, Nagrody Fundacji Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku w 1973, Nagrody im. Andrzeja Struga w Warszawie w 1979, Nagrody Związku Kompozytorów Polskich w 1982, Nagrody Fundacji Schmidheinystiftung w St. Gallen w 1983 za całokształt twórczości oraz prywatnej nagrody publicystycznej im. Adolfa Bocheńskiego w 1988.

 

Źródło biogramu: ­­­­­­­­­­­­­­­­www.polmic.pl, Małgorzata Kosińska. 

Utwory Kameralne

  • Capriccio energico na skrzypce i fortepian, 1956 Wypożycz

  • Intermezzo na klarnet i fortepian, 1953 Kup

  • Kwartet smyczkowy, 1943 Kup

  • Mała rapsodia na klarnet i fortepian, 1984 Wypożycz

  • Scherzo na fagot i fortepian, 1988 Kup

  • Sonata na klarnet i fortepian, 1951 Kup

  • Sonata na skrzypce i fortepian, 1932

    Opis:

    utwór zaginiony

  • Suita na flet i klarnet, 1961 Wypożycz

  • Suita na obój i fortepian, 1954 Wypożycz

  • Suita na skrzypce i fortepian, 1942

    Opis:

    utwór zaginiony

Utwory na fortepian

  • Danse vive, 1939 Kup

  • Fantazja, 1949 Kup

  • I Sonata, 1936

    Opis:

    utwór zaginiony

  • II Sonata Wypożycz

    Opis:

    druga wersja: 1955

  • Kaprys wiejski, 1952 Wypożycz

  • Kołysanka, 1968 Wypożycz

  • Moto perpetuo, 1954 Wypożycz

  • Preludium i fuga, między 1942 a 1943 Kup

    Opis:

    jedyna zachowana para z 6 preludiów i fug

  • Serenada, 1945 Wypożycz

    Opis:

    druga wersja: 1974

  • Suita taneczna, 1951

  • Suita, 1955 Kup

  • Toccata, 1944 Wypożycz

  • Trzy sceny burzliwe, 1983 Kup

  • Wariacje, 1933

    Opis:

    utwór zaginiony